Έχω μια φίλη, ας την πούμε Ζ., που είναι η χαρά της ζωής. Πρόσχαρη, χαμογελαστή, πάντα ευγενική. Σπανίως θυμώνει, κι ακόμα σπανιότερα κρατάει κακία. Συγχωρεί πολύ εύκολα, και προχωράει γρήγορα παρακάτω, δίνοντας άφεση αμαρτιών ακόμα και στο χειρότερο διαρρήκτη των συναισθημάτων της.

Η Ζ. είναι ένας άνθρωπος που θέλεις να έχεις στη ζωή σου. Θα σε ρωτήσει τι κάνεις, και θα το εννοεί. Από τους λίγους που το κάνουν δηλαδή. Θα σε κοιτάξει με ζεστασιά και θα ξέρεις πως δεν κάνει δεύτερες σκέψεις. Ό,τι περνάει από το μυαλό της θα στο πει, αν και δε θα ήθελε να σε στεναχωρήσει ποτέ.

Άκουσε το πατώντας το play!