Για τη μέθοδο Μοντεσσόρι είχα ακούσει καιρό πριν μείνω κι εγώ έγκυος κι αποκτήσω το πρώτο μου μωρό. Μια μέθοδος που χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και πλέον βρίσκει τη θέση της σε πολλές βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος, και όχι μόνο. Από τη στιγμή της γέννησης τους, τα βρέφη είναι έτοιμα να εκπαιδευτούν, είναι δεκτικά και ανοιχτά προς το περιβάλλον τους, και αδημονούν να μάθουν τον κόσμο που τα περιβάλλει. Σε αντίθεση με τον παλιομοδίτικο τρόπο ανατροφής που αντιμετώπιζε τα βρέφη ως παθητικά όντα με τις βασικές ανάγκες της τροφής και του ύπνου, η μέθοδος Μοντεσσόρι βλέπει τα μωρά ως δέκτες που ανυπομονούν να γεμίσουν με εικόνες και εμπειρίες, και να αναπτύξουν τις αισθήσεις τους μία προς μία.
Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να γίνω και εγώ μαμά, το βιβλίο “Μοντεσσόρι στο σπίτι με το μωρό” ήταν ο κατάλληλος οδηγός για να με εισάγει σε αυτή τη μέθοδο αλλά και να με προετοιμάσει για την ανατροφή ενός βρέφους με έναν πιο αργό και συνειδητοποιημένο τρόπο.