Τι μας διδάσκει η καραντίνα

Οι μέρες περνάνε και τα μέτρα προστασίας απέναντι στον κορονοϊό να γίνονται όλο και πιο αυστηρά. Ωστόσο, μέσα σε όλο αυτό το τόσο αρνητικό κλίμα, υπάρχουν κάποια πράγματα που η καραντίνα μας διδάσκει, μαθήματα που οφείλουμε να πάρουμε και να κουβαλήσουμε μέσα μας ακόμα και αφότου επανέλθουμε στην κανονικότητα.

Τι μας διδάσκει λοιπόν η καραντίνα;

Μπορείς και να το ακούσεις πατώντας το play!

-Πάντα υπάρχει κάτι να κάνεις στο σπίτι. Ένα ξεσκόνισμα, ένα συμμάζεμα, ένα καθάρισμα, ή τελοσπάντων μια τακτοποίηση α λα Marie Condo που θα δώσει στο χώρο έναν αέρα ανανέωσης.

-Όσο είσαι σπίτι, ανακαλύπτεις νέες συνταγές που υπό άλλες συνθήκες δε θα δοκίμαζες, όπως αυτά τα vegan σουτζουκάκια με φακές, ή η σούπα με πατζάρι και γλυκοπατάτα…

-…και κάπως έτσι, αρχίζεις να τρως πιο σωστά, πιο μικρές μερίδες, και πιο υγιεινά καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι καις λιγότερες θερμίδες και άρα πρέπει να προσφέρεις στον οργανισμό σου θρεπτικές ουσίες και όχι περιττά κιλά.

-Καθώς περνάνε οι μέρες, κοιμάσαι, ξεκουράζεσαι και ανανεώνεσαι.

Τώρα που έχεις πιο πολύ ελεύθερο χρόνο, είναι η ευκαιρία να πάρεις μέρος στο journal challenge, και να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου!

–Έρχεσαι πιο κοντά με τους δικούς σου ανθρώπους, με εκείνους που μένετε μαζί και δεν είχατε χρόνο να μιλήσετε στην καθημερινότητα σας, αλλά και με όσους μένουν μακριά, αφού μιλάτε πιο πολύ στο τηλέφωνο και έχετε το χρόνο και την υπομονή να ακούσετε ο ένας τον άλλο.

-Βλέπεις ποιοι σε νοιάζονται πραγματικά. Είναι αυτοί οι φίλοι που θα σε πάρουν τηλέφωνο ή θα σου στείλουν ένα μήνυμα. Εκείνοι που θα σε ταγκάρουν σε μια αστεία εικόνα, ή θα σε ρωτήσουν αν χρειάζεσαι κάτι. Κάπως έτσι επανεκτιμάς τις “πραγματικές φιλίες”.

-Αρχίζεις να εκτιμάς όσα θεωρούσες δεδομένα. Τη βόλτα στο πάρκο, τα χαλαρά ψώνια την Παρασκευή το απόγευμα μετά τη δουλειά, τις βουτιές με την πρώτη ανοιξιάτικη ζέστη, την εκδρομή στο εξοχικό, ή τη μάζωξη στο σπίτι με φίλους για πίτσες και επιτραπέζια.

-Κάνεις οικονομία. Δεν παραγγέλνεις πια απ’έξω και το μόνο σου έξοδο είναι το σούπερ μάρκετ.

-Μαθαίνεις να αγαπάς το σπίτι σου περισσότερο για τη θαλπωρή και την ασφάλεια που σου παρέχει. Δεν το βλέπεις απλά ως ένα μέρος για να κοιμηθείς αλλά ως ένα χώρο όπου αισθάνεσαι προστατευμένος.

–Βρίσκεις χαρά στα απλά καθημερινά πράγματα. Στη λιακάδα που απολαμβάνεις από το μπαλκόνι. Στο πρωινό που τρως χωρίς βιασύνη. Στα λουλούδια που ανθίζουν στο παρκο απέναντι. Στα σπιτικά ποπ κορν που θα μοιραστείτε με το φίλο σου βλέποντας ταινία. Στο πρωινό χουζούρεμα. Στη “μια σελίδα ακόμα” που θα διαβάσεις χωρίς τύψεις.

-Συνειδητοποιείς πως όταν βάζεις πρόγραμμα στη μέρα σου, κυλάει τελικά πιο παραγωγικά και έτσι η απομόνωση δε μοιάζει και τόσο κακή…

-…και τελικά δε χρειάζεσαι τόσες σειρές και ταινίες όσες πίστευες για να γεμίσει η μέρα σου.

-Αντιλαμβάνεσαι ότι η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή τελικά, κάτι που σε στεναχωρεί αλλά ταυτόχρονα…

-…χαίρεσαι που βλέπεις ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν. Ψυχολόγοι που παρέχουν δωρεάν υποστήριξη, ομάδες που βοηθάνε ηλικιωμένους για να μη βγουν από τα σπίτια τους, εκδοτικοί οίκοι, μουσεία και οργανισμοί που προσφέρουν δωρεάν υλικό στο internet για την ψυχαγωγία ενηλίκων και παιδιών, και κάπως βρίσκεις μια ελπίδα σε όλο αυτό.

-Αισθάνεσαι ένα αίσθημα ενότητας με τους γύρω σου, γιατί είναι πραγματικά η πρώτη φορά που σας ενώνει κάτι κοινό, κάτι που σας αφορά όλους χωρίς διαπραγματεύσεις και δεύτερες κουβέντες.

-Ανακαλύπτεις ότι υπάρχει πάντα η ελπίδα που κάνει την κάθε μέρα να μοιάζει λίγο πιο φωτεινή και το τέλος σε αυτό το γολγοθά να έρχεται όλο και πιο κοντά. Κάποια στιγμή όλα αυτά θα είναι αναμνήσεις, και είναι στο χέρι μας να τις χρωματίσουμε με την καλύτερη δυνατή διάθεση και με σεβασμό απέναντι στον εαυτό μας και τους γύρω μας.

Μένουμε σπίτι. Βρίσκουμε την ευτυχία στα απλά.

Αν σου άρεσε αυτό το κείμενο…

Pin this