Οι μέρες περνάνε και τα μέτρα προστασίας απέναντι στον κορονοϊό να γίνονται όλο και πιο αυστηρά. Ωστόσο, μέσα σε όλο αυτό το τόσο αρνητικό κλίμα, υπάρχουν κάποια πράγματα που η καραντίνα μας διδάσκει, μαθήματα που οφείλουμε να πάρουμε και να κουβαλήσουμε μέσα μας ακόμα και αφότου επανέλθουμε στην κανονικότητα.
Τι μας διδάσκει λοιπόν η καραντίνα;
Μπορείς και να το ακούσεις πατώντας το play!
-Πάντα υπάρχει κάτι να κάνεις στο σπίτι. Ένα ξεσκόνισμα, ένα συμμάζεμα, ένα καθάρισμα, ή τελοσπάντων μια τακτοποίηση α λα Marie Condo που θα δώσει στο χώρο έναν αέρα ανανέωσης.
-Όσο είσαι σπίτι, ανακαλύπτεις νέες συνταγές που υπό άλλες συνθήκες δε θα δοκίμαζες, όπως αυτά τα vegan σουτζουκάκια με φακές, ή η σούπα με πατζάρι και γλυκοπατάτα…
-…και κάπως έτσι, αρχίζεις να τρως πιο σωστά, πιο μικρές μερίδες, και πιο υγιεινά καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι καις λιγότερες θερμίδες και άρα πρέπει να προσφέρεις στον οργανισμό σου θρεπτικές ουσίες και όχι περιττά κιλά.
-Καθώς περνάνε οι μέρες, κοιμάσαι, ξεκουράζεσαι και ανανεώνεσαι.
Τώρα που έχεις πιο πολύ ελεύθερο χρόνο, είναι η ευκαιρία να πάρεις μέρος στο journal challenge, και να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου!
–Έρχεσαι πιο κοντά με τους δικούς σου ανθρώπους, με εκείνους που μένετε μαζί και δεν είχατε χρόνο να μιλήσετε στην καθημερινότητα σας, αλλά και με όσους μένουν μακριά, αφού μιλάτε πιο πολύ στο τηλέφωνο και έχετε το χρόνο και την υπομονή να ακούσετε ο ένας τον άλλο.
-Βλέπεις ποιοι σε νοιάζονται πραγματικά. Είναι αυτοί οι φίλοι που θα σε πάρουν τηλέφωνο ή θα σου στείλουν ένα μήνυμα. Εκείνοι που θα σε ταγκάρουν σε μια αστεία εικόνα, ή θα σε ρωτήσουν αν χρειάζεσαι κάτι. Κάπως έτσι επανεκτιμάς τις “πραγματικές φιλίες”.
-Αρχίζεις να εκτιμάς όσα θεωρούσες δεδομένα. Τη βόλτα στο πάρκο, τα χαλαρά ψώνια την Παρασκευή το απόγευμα μετά τη δουλειά, τις βουτιές με την πρώτη ανοιξιάτικη ζέστη, την εκδρομή στο εξοχικό, ή τη μάζωξη στο σπίτι με φίλους για πίτσες και επιτραπέζια.
-Κάνεις οικονομία. Δεν παραγγέλνεις πια απ’έξω και το μόνο σου έξοδο είναι το σούπερ μάρκετ.
-Μαθαίνεις να αγαπάς το σπίτι σου περισσότερο για τη θαλπωρή και την ασφάλεια που σου παρέχει. Δεν το βλέπεις απλά ως ένα μέρος για να κοιμηθείς αλλά ως ένα χώρο όπου αισθάνεσαι προστατευμένος.
–Βρίσκεις χαρά στα απλά καθημερινά πράγματα. Στη λιακάδα που απολαμβάνεις από το μπαλκόνι. Στο πρωινό που τρως χωρίς βιασύνη. Στα λουλούδια που ανθίζουν στο παρκο απέναντι. Στα σπιτικά ποπ κορν που θα μοιραστείτε με το φίλο σου βλέποντας ταινία. Στο πρωινό χουζούρεμα. Στη “μια σελίδα ακόμα” που θα διαβάσεις χωρίς τύψεις.
-Συνειδητοποιείς πως όταν βάζεις πρόγραμμα στη μέρα σου, κυλάει τελικά πιο παραγωγικά και έτσι η απομόνωση δε μοιάζει και τόσο κακή…
-…και τελικά δε χρειάζεσαι τόσες σειρές και ταινίες όσες πίστευες για να γεμίσει η μέρα σου.
-Αντιλαμβάνεσαι ότι η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή τελικά, κάτι που σε στεναχωρεί αλλά ταυτόχρονα…
-…χαίρεσαι που βλέπεις ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν. Ψυχολόγοι που παρέχουν δωρεάν υποστήριξη, ομάδες που βοηθάνε ηλικιωμένους για να μη βγουν από τα σπίτια τους, εκδοτικοί οίκοι, μουσεία και οργανισμοί που προσφέρουν δωρεάν υλικό στο internet για την ψυχαγωγία ενηλίκων και παιδιών, και κάπως βρίσκεις μια ελπίδα σε όλο αυτό.
-Αισθάνεσαι ένα αίσθημα ενότητας με τους γύρω σου, γιατί είναι πραγματικά η πρώτη φορά που σας ενώνει κάτι κοινό, κάτι που σας αφορά όλους χωρίς διαπραγματεύσεις και δεύτερες κουβέντες.
-Ανακαλύπτεις ότι υπάρχει πάντα η ελπίδα που κάνει την κάθε μέρα να μοιάζει λίγο πιο φωτεινή και το τέλος σε αυτό το γολγοθά να έρχεται όλο και πιο κοντά. Κάποια στιγμή όλα αυτά θα είναι αναμνήσεις, και είναι στο χέρι μας να τις χρωματίσουμε με την καλύτερη δυνατή διάθεση και με σεβασμό απέναντι στον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Μένουμε σπίτι. Βρίσκουμε την ευτυχία στα απλά.
Αν σου άρεσε αυτό το κείμενο…
Pin this
18 comments
Πόσο συμφωνώ.
Όπως όλες οι καταστάσεις, έτσι και η καραντίνα έχει την θετική της πλευρά.
Είναι σημαντικό να έχεις προσωπικό ελεύθερο χρόνο μέσα στο σπίτι σου.
Έχεις την δυνατότητα να ξεκουραστεις και να κάνεις ολα αυτά που σου έλειπαν τόσο καιρό.
Λίγο παραπάνω χουζουρεμα το πρωί, ένα ακόμα μυθιστόρημα, ένα επιπλέον επεισόδιο από την αγαπημένη σου σειρά, μια ταινία ακόμα, μια συζήτηση με τον σύντροφό σου που ξεκίνησε και δεν τελείωσε ποτέ, επειδή κανείς δεν προλάβαινε, μια ομαδική συζήτηση με φίλους στο skype,ένα κοινωνικό challenge στα social, ένα αστείο challenge μεταξύ φίλων, μαγειρική, γυμναστική, κηπουρική.
Υπάρχουν τόσο πολλά που η καθημερινότητα δεν σε άφηνε να ευχαριστηθεις και τώρα έχεις την ευκαιρία.
Σίγουρα, θα προτιμούσαμε έναν άλλο τρόπο να τα πετύχουμε, αλλά ας δούμε την θετική πλευρά είπαμε.
Μένουμε σπίτι, μένουμε υγιείς, σκεφτόμαστε θετικά.
Όλα θα πάνε καλά.
Πάντα ζητούσαμε “λίγο χρόνο ακόμα”. Τώρα τον έχουμε, έστω κι έτσι, έστω και με τις όποιες θυσίες καλείται να κάνει ο καθένας από εμάς. Ας τον αξιοποιήσουμε δημιουργικά, ευχάριστα, πρωτότυπα, ή έστω υποκύπτοντας για λίγο στους πειρασμούς που υπό κανονικές συνθήκες προσπαθούμε όλοι μας να αγνοήσουμε.
Σε ευχαριστώ πολύ για τη θετική σου νότα!
Πραγματικά νομίζω ότι πλέον μιλάω πολύ περισσότερο με τους δικούς μου και μου αρέσει. Επίσης όσον αφορά την κοινή λογική, τελικά όντως ανακαλύπτεις ότι είναι κοινή μόνο για κάποιους! Πολύ όμορφο κείμενο!
Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου! Ευκαιρία να είσαι πιο κοντά με τα παιδάκια σου και να χτίσετε ακόμα πιο ισχυρούς δεσμούς! Φιλιά πολλά!
Δε φαντάζεσαι πόσο ταυτίζομαι ειδικά στο σημείο με τη λογική και την ελπίδα
Σε ευχαριστώ Δέσποινα μου! Εύχομαι να είστε καλά!
Μπορεί αυτή η πραγματικότητα κάποιες φορές να είναι περίεργη, ασυνήθιστη, ίσως και δύσκολη καμιά φορά, αλλά είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε τα δεδομένα μας.
Βλέπεις τι ποσό αξίζει η ζωή, ποιος είναι δίπλα σου και τι πραγματικά έχεις ανάγκη.
Ας το δούμε ως ένα ξεκαθάρισμα, σαν ένα προσωπικό στοίχημα, σαν ένα ακόμα εμπόδιο, σαν μια δοκιμασία που θα μας δώσει δύναμη και εφόδια για τη συνέχεια.
Θετική σκέψη χρειάζεται και όλα θα πάνε καλά.
Μακάρι Ντένια μου να επανέλθουμε σε αυτό που ήταν η κανονικότητα μας πριν ξεσπάσει όλη αυτή η κρίση, μια πρωτόγνωρη κατάσταση ακόμα και για τους πιο μεγάλους από εμάς. Εύχομαι να έχουμε μέσα μας αρκετή δύναμη ώστε να αντέξουμε και να βγούμε με καθαρό μυαλό και δύναμη για ό,τι θα ακολουθήσει.
Τα είπες όλα, όπως πάντα! Δεν είναι, προς το παρόν, τόσο άσχημη η καραντίνα (day 15). Τα ξαναλέμε σε ενα μήνα 🤣.
Καλά σε ένα μήνα νομίζω θα έχουμε λαλίσει όλοι μας! Αλλά ας είμαστε θετικοί (προς το παρόν)! Τα φιλιά μου!
Ειδικά αυτό με την κοινή λογική…. Το είδα να συμβαίνει και με εξαγρίωσε…. Ξέρεις είναι αυτό που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τη σοβαρότητα της κατάστασης παρά μόνο αν συμβεί κάτι, όχι σημαντικό, εξαιτίας της κατάστασης και τον κάνει να σκεφτεί…. Σε φιλώ! Υγεία και καθαρό μυαλό!!!!! Τερεζα 😘💙💛
Δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν κάποιοι ασυνείδητοι…για το μυαλό των λίγων την πληρώνουν οι πολλοί!
Σε ευχαριστώ Τερέζα μου, να είστε καλά και ασφαλείς!
Η καραντίνα επίσης μας διδάσκει ότι μόλις μειώσουμε λίγο την παρουσία μας η φύση αναγεννιέται και ανασαίνει χωρίς τις παρεμβολές μας
Πολύ σωστό κι αυτό Νατάσσα! Καλή Ανάσταση!
Ασφαλώς και η Καραντίνα έχει τα καλά της, αρκεί να θες να τα δεις, όσο κι αν χρειάζονται θυσίες.
“Κοινή λογική”; χμ, δύσκολο τελικά… υπάρχει πολύς κόσμος ασυνείδητος και το χειρότερο ότι αποφεύγουν την πραγματικότητα και δεν σκέφτονται το κοινό καλό.
Η Καραντίνα από την καλή της πλευρά αν την δεις θα εκτιμήσεις πόση μεγάλη ευκαιρία είναι για να κάνεις όσα θέλεις με ηρεμία χωρίς να χάνεις στιγμές από την καθημερινότητα σου με τους ανθρώπους σου που είσαι τουλάχιστον κοντά.
Και εγώ αυτό πιστεύω Μαρία μου, πως μέσα από όλη αυτή την κατάσταση κερδίσαμε λίγη ηρεμία και την ευκαιρία να απολαύσουμε τον χρόνο χωρίς να τρέχουμε μονίμως πίσω από κάτι. Άσε που ήταν και ευκαιρία να σκεφοτύμε και λίγο πιο δημιουργικά, από πολλές απόψεις!
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις !Δυστυχώς εγώ δεν είχα ελευθερο χρόνο για ταινίες , μαγείρεμα και τόσα άλλα που βλέπω να κάνουν όλοι αυτήν την περίοδο . Από την πρώτη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία είμαι μπροστά από τον υπολογιστή για να επιμορφωθώ για την εξ αποστάσεως εκπαιδευση που μας ζητήθηκε από το Υπουργείο . Φυσικά και η καραντίνα έχει και τα θετικά της καθώς μας έφερε πιο “κοντά” τους συναδέλφους όχι μόνο του σχολείου μου αλλά ολόκληρης της χώρας . Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει μέσα από την ομάδα μας … αλληλοβοήθεια , συμπαράσταση ,παροχή υλικού και τόσα άλλα !!!
Ράνια σε καταλαβαίνω! Κι εγώ συνέχισα να δουλεύω κανονικά, οπότε ήταν λίγες εκείνες οι μέρες που είχα απολύτως ελεύθερες. Ωστόσο θεωρώ πως ήταν πιο ξεκούραστη αυτή η περίοδος, τουλάχιστον σωματικά. Χαίρομαι που αποκόμισες αυτή τη θετική εμπειρία και που δείξατε συνεργατικότητα και αλληλεγγύη. Είναι και τα δύο εξαιρετικά σημαντικά, σπανίζουν δυστυχώς, και εύχομαι να διατηρήσετε αυτή την επαφή και μετά! Και επίσης, θεωρώ ότι είναι καιρός να εξελιχθεί πλέον η εκπαίδευση για να ακολουθήσει τα παιδιά και το δικό τους τρόπο μάθησης.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!