Είτε ψάχνεις μια κοντινή απόδραση, είτε θέλεις απλά να αλλάξεις παραστάσεις, ένα ταξίδι στην κοντινή Πελοπόννησο είναι ό,τι πρέπει. Η μικρή απόσταση από την Αθήνα, οι εύκολοι δρόμοι, και τα μαγευτικά τοπία κάνουν όλα τα χωριά της περιοχής άξιο προορισμό για μια σύντομη εκδρομή.
Πώς μπορείς να περάσεις λοιπόν ένα διήμερο στη Δημητσάνα;
Τι να δεις, πού να φας, και τι να φέρεις πίσω μαζί σου.
Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζεις για τη Δημητσάνα, αν είναι σχετικά νέα οδηγός μακρινών αποστάσεων, είναι ότι το ταξίδι είναι εύκολο, γρήγορο, και ασφαλές. Οι δρόμοι είναι σχετικά καινούριοι, και αρκετά φροντισμένοι, με πινακίδες για να μη χαθείς, (αλλά και) αρκετά διόδια. Ακόμα κι αν χιονίσει, όπως συμβαίνει συχνά τους πρώτους μήνες του χρόνου, οι δρόμοι καθαρίζονται, οπότε δεν έχεις κάτι να φοβάσαι, ειδικά αν έχεις μαζί σου αλυσίδες.
Αν έχεις χρόνο στη διάθεση σου, μπορείς να ξεκινήσεις νωρίτερα το ταξίδι σου από την Αθήνα, και να κάνεις μια στάση στη Βυτίνα προτού πας Δημητσάνα. Θα προσέξεις ότι η Βυτίνα είναι αρκετά πιο εμπορική, και απρόσωπη ως ένα βαθμό, αλλά αξίζει μια βόλτα, και ίσως ένα μεσημεριανό φαγητό. Σου προτείνω την Κληματαριά, όπου μπορεί να πετύχεις πιο ιδιαίτερα κρεατικά (όπως ζαρκάδι), και τα Κόκκινα Πυθάρια, που είναι ιδανικά για μεζεδοκατάσταση.
Στο δρόμο προς τη Δημητσάνα, μετά από μια στροφή, θα εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά σου το χωριό. Σκαρφαλωμένη στο βράχο, μοιάζει να ισορροπεί επικίνδυνα πάνω από το γκρεμό, με τα υπέροχα γραφικά σπιτάκια της. Μια συμβουλή: μην ψάξεις να παρκάρεις στο “κέντρο”. Λίγο έξω από τα μαγαζιά υπάρχει ένα υπαίθριο δημοτικό parking πάνω στον δρόμο όπου μπορείς να αφήσεις άφοβα το αυτοκίνητο σου.
Αν είσαι τυχερός και πετύχεις λιακάδα, τότε φόρα άνετα παπούτσια (όχι ψηλοτάκουνα!) και πήγαινε μια βόλτα στα στενάκια της Δημητσάνας. Θα σου θυμίσουν νησί, με τα μικρά πλακόστρωτα δρομάκια, και τη θέα που ξεπετάγεται ξαφνικά από κάποια γωνία. Αξίζει να αφιερώσεις τουλάχιστον μια ώρα, μακριά από τη φασαρία του κέντρου.
(Κάνε με follow στο instagram για να δεις όλες τις φωτογραφίες που θα ανεβάζω!)
Ένα μουσείο που αξίζει να επισκεφτείς είναι το Μουσείο Υδροκίνησης, 1.5 χιλιόμετρο μακριά από το δημοτικό parking. Αν βοηθάει ο καιρός, μπορείς να πας με τα πόδια. Σε προειδοποιώ βέβαια, η επιστροφή έχει ανηφόρα! Αλλιώς, το Μουσείο προσφέρει άνετο parking.
Η είσοδος στο Μουσείο Υδροκίνησης κοστίζει 4€, και μαζί με το εισιτήριο σου δίνουν και έναν απλό χάρτη ο οποίος θα σε καθοδηγήσει στα διάφορα εκθέματα. Αν δεν βρέχει, είναι μια βόλτα που στ’αλήθεια θα απολαύσεις, μέσα στη φύση, με το νερό να τρέχει, και τα πέτρινα σπιτάκια να σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή. Το Μουσείο έχει μάλιστα και καφετέρια αν θέλεις να κάνεις ένα διάλειμμα. Μην παραλείψεις να δεις το video στο κτίριο του Βυρσοδεψείου, όπου παρουσιάζεται αναλυτικά η διαδικασία με την οποία παράγονταν παλαιότερα τα δέρματα.
Ένας άλλος χώρος που μπορείς να επισκεφτείς, χωρίς είσοδο, είναι η Παλιά Βιβλιοθήκη, όπου θα βρεις διάφορα εκθέμματα, όπως όπλα από την Επανάσταση, οικειακά σκεύη, αλλά και παραδοσιακές στολές.
Κι όταν έρθει η ώρα για φαγητό, πού θα (πρωτο)κάτσεις; Αν είναι μεσημέρι, προτείνω το Καπηλειό των Αθανάτων, στον εξωτερικό χώρο με τη θέα στο βουνό. Μην παραλείψεις το λουκάνικο με γαρύφαλλο, ένα πολύ ιδιαίτερο πιάτο για τολμηρούς ουρανίσκους! Μια άλλη εξαιρετική επιλογή που δεν πρέπει να παραλείψεις είναι ο Δρυμώνας. Καλό θα ήταν να κάνεις κράτηση καθώς έχει αρκετή κίνηση τη high season και είναι ένα από τα μέρη όπου πρέπει να γευματίσεις στη Δημητσάνα. Αγαπημένα πιάτα το μπιφτέκι αγριογούρουνο και το παστό με αυγά.
Η Δημητσάνα, εκτός από ωραίες παραδοσιακές ταβέρνες, έχει και όμορφους χώρους για να πιεις τον καφέ ή το ποτό σου, όπως το Cafe Bistrot, Αντίκα Cafe, ή R4, με τη διακόσμηση που θα ζήλευαν πολλά μαγαζιά της Αθήνας. Πάρε ένα βιβλίο και απόλαυσε την ησυχία.
Αν σου φτάνει ο χρόνος, τότε μια σύντομη βόλτα στη Στεμνίτσα επιβάλλεται. Απέχει μόλις 15 λεπτά από τη Δημητσάνα και πραγματικά θα σε εντυπωσιάσει. Διαθέτει και εκείνη δημοτικό parking, και αξίζει να την περπατήσεις για να χαζέψεις τα γραφικά κτίρια, και την υπέροχη φύση που ξεδιπλώνεται ανάμεσα τους. Αν την πετύχεις μάλιστα τον χειμώνα με ομίχλη, θα νιώσεις σαν να έχεις μεταφερθεί σε κάποιο μυθιστόρημα ή πόλη του εξωτερικού. Κάτσε για έναν καφέ στην πλατεία (εμείς προτιμήσαμε τον επάνω όροφο του Σίμο Σίμο με το τζάκι και θέα την πλατεία). Μην ξεχάσεις να πάρεις για την επιστροφή καρυδάτο, το τοπικό γλυκό που θυμίζει αμυγδαλωτό. Ένα δε θα σου φτάσει! Πακέτο εννοώ!
Τι να πάρεις από τη Δημητσάνα; Εκτός από κάποιο μαγνητάκι (αν έχεις τη δική μου λόξα), μπορείς να αγοράσεις ντόπια ζυμαρικά, όπως χυλοπίτες ή τραχανά, παστό, και χωριάτικα λουκάνικα.
Ό,τι κι αν φέρεις πίσω όμως, το σίγουρο είναι ότι αυτό το διήμερο στη Δημητσάνα θα σε γεμίσει με όμορφες εικόνες, αναμνήσεις που θα σε συνοδεύουν για καιρό, και πολλές πολλές φωτογραφίες. Καλό ταξίδι!
Σου άρεσε αυτό το κείμενο; Αν ναι…
Pin this
8 comments
Δεν έχω επισκεφτεί ποτέ τη Δημητσάνα αλλά βλέπω πανέμορφα πράγματα. Με ξεσηκώνεις για εκδρομή!
Να το κανονίσεις, αξίζει πραγματικά, ειδικά τώρα που ανοίγει ο καιρός. Θα το ευχαριστηθείς!
Δημητσάνα πέρυσι πρωτοχρονιά! Απλά μαγικά! Έχω να πω πως έχουν πολύ δυνατό σύλλογο γυναικών ο οποίος πέρυσι Πρωτοχρονιά είχε διοργανώσει μάζωξη στην κεντρική πλατεία της Δημητσάνας όπου πρόσφερε ζεστό κρασί και το πιο ωραίο; Μοίραζε σε όλους φαναράκια ώστε να τα ανάψουν και να κάνουμε όλοι την ευχή μας για το νέο έτος! Μοναδική εικόνα ο ουρανός με τα αμέτρητα φαναράκια στον ουρανό!
Δεν το ήξερα αυτό! Μα τι ωραία εμπειρία που πρέπει να ήταν! Να, κάτι τέτοια κάνουν τα ταξίδια να αξίζουν ακόμα περισσότερο, οι μικρές στιγμές που σου μένουν χαραγμένες στο μυαλό…και στα επόμενα Χρυσάκο!
Είχα επισκεφτεί την Δημητσάνα πριν 8 ή 9 χρόνια (δε θυμάμαι ακριβώς). Πανέμορφο χωριό πραγματικά θα ξαναπήγαινα! Ειδικά την άνοιξη είναι ακόμα πιο όμορφα!
Κι εγώ θα ξαναπήγαινα, μου άρεσε τόσο πολύ που δεν το περίμενα!
Υπέροχη η Δημητσάνα. Εμείς είχαμε πάει και στην Μονή του Τιμίου Προδρόμου.. Δέος!! Έχω γράψει άρθρο μόνο γι’ αυτό..
Πολύ όμορφο άρθρο και άκρως κατατοπιστικό Άλκηστη, συγχαρητήρια!
Πραγματικά πολύ όμορφο μέρος! Μακάρι να είχα διαβάσει το κείμενο σου πριν πάω!
Ευχαριστώ πολύ Τζίνα!