Πριν λίγο καιρό, ξεκίνησα να διαβάζω το #GIRLBOSS, το βιβλίο της Sophia Amoruso, creator του brand NastyGal, και του κινήματος #girlboss-female entrepreneurs. Γιατί τι άλλο μπορεί να θέλει να διαβάσει μία blogger που προσπαθεί να κατακτήσει τον χώρο του internet; (αμήχανο γελάκι)
Αυτό που δεν ήξερα όμως (πέρα από το πόσο μεγάλη επιτυχία ήταν το NastyGal τη δεκαετία του 2010), ήταν ότι μερικά χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου, η μέχρι πρότινος επιτυχημένη επιχείρηση του πρώτου #GIRLBOSS, κήρυξε πτώχευση και πωλήθηκε για 20 εκατομμύρια δολάρια. A star is dead, or what?
Προτιμάς να το ακούσεις; Πάτα το play!
Η πρώτη μου αντίδραση, όταν έμαθα τη σκληρή αλήθεια, ήταν να αφήσω το βιβλίο στην άκρη. Γιατί να θέλω να διαβάσω άλλωστε την ιστορία μιας κοπέλας η οποία όταν έγραφε τη βιογραφία της, ζούσε ακόμα στον αστερισμό της επιτυχίας, αγνοώντας πλήρως το τι επιφύλασσε το μέλλον;
Μετά όμως το ξανασκέφτηκα. Και ξανάνοιξα το βιβλίο. Γιατί παρόλο που το #GIRLBOSS αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία για ακόμα μια φορά στη ζωή της, το γεγονός ότι έφτιαξε δική της επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων, χωρίς καν να έχει πτυχίο, και ότι οι ημερήσιες πωλήσεις του NastyGal άγγιξαν στο peak του τα 150.000 δολάρια, αποτελεί ένα μεγάλο wake-up call. Όχι μόνο για τους αντικομφορμιστές αυτής της κοινωνίας, αλλά για όλους εμάς που έχουμε όνειρα, και προσπαθούμε να τα προστατέψουμε πεισματικά.
Και αυτό είναι το πρώτο #inspirationalquote του #GIRLBOSS: μην προσπαθείς να ταιριάξεις εκεί που νιώθεις πως δεν ανήκεις. Σε μια κοινωνία εκατομμυρίων, αναγκαστικά θα μπουν μέτρα και σταθμά. Κουτάκια όπου πρέπει να ταιριάξουμε όλοι, ή να μπούμε με το ζόρι, γιατί αλλιώς δε μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα. Είναι σαν να είσαι αυτό το επιπλέον ζευγάρι παπούτσια που κάποιος προσπαθεί να χώσει μέσα στη βαλίτσα. Ακόμα κι αν κλείσει το φερμουάρ, κάτι θα προεξέχει.
Η Sophia έρχεται να απομυθοποιήσει λοιπόν όλα αυτά που θεωρούμε ότι πρέπει να κάνουμε. Ναι, ακόμα και το να τελειώσουμε το σχολείο. Κάποιοι άνθρωποι απλά δεν είναι φτιαγμένοι γι’αυτό, και το έχεις δει και εσύ. Αντί να προσπαθούμε να πιέσουμε καταστάσεις, μήπως πρέπει να βρούμε άλλες, πιο δημιουργικές, διεξόδους; Αυτός ο κόσμος έχει υπερβολικά πολλούς γιατρούς, αλλά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πεθαίνουν από ιλαρά. Go figure.
Ο δρόμος δεν είναι μια ευθεία. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι. Έχει παρακάμψεις, απαγορευτικά, στροφές, και εμπόδια. Και ο δρόμος κάθε ανθρώπου είναι πολύ διαφορετικός από του διπλανού του. Δε μπορείς να κρίνεις αυτό που δεν ζεις. Μπορείς μόνο να βάζεις στόχους και να έχεις όνειρα.
Και εδώ το #GIRLBOSS έρχεται να σου μιλήσει για τη μαγική δύναμη της σκέψης. Όχι με τον υπεραπλουστευμένο τρόπο του Μυστικού (αν δεν το έχεις διαβάσει, μπορείς να το βρεις εδώ*),αλλά με ένα πιο ρεαλιστικό, αλλά εξίσου positive attitude. Συγκεντρώσου στο στόχο σου. Οραματίσου τον. Γράψε τον σε ένα χαρτί και διάβαζε το κάθε μέρα. Και παράλληλα, συνέχισε να δουλεύεις σκληρά. Μπορεί να μην ξέρεις ακριβώς πού θα σε οδηγήσουν όλα αυτά που κάνεις σήμερα, αλλά όπως έλεγε και ο Steve Jobs, μπορείς να ενώσεις τις γραμμές μόνο κοιτάζοντας προς τα πίσω. Όσο δουλεύεις, προσπαθείς, και προχωράς, τα πράγματα με έναν “μαγικό” τρόπο έρχονται και κουμπώνουν.
Μπορεί η Sophia να έπαιξε, να κέρδισε, και να έχασε στο τέλος. Μπορεί να πούλησε την εταιρεία της γιατί δεν έκανε καλή διαχείριση, ή γιατί δεν βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να της δείξει όσα εκείνη δεν ήξερε. Αυτό όμως που μας έμαθε το Nasty Gal, είναι πως το #GIRLBOSS που σέβεται τον εαυτό του, παλεύει για τα όνειρα του. Στέκεται στα πόδια του. Δέχεται τις ήττες του, και παραδέχεται τα λάθη του. Μαθαίνει συνεχώς, και αναγνωρίζει τα όρια του. Δε φοβάται να διεκδικήσει αλλά αναγνωρίζει το πού πρέπει να σταματήσει.
Μπορεί το #GIRLBOSS να μην είχε το happy ending του δισεκατομμυριούχου που ζει το όνειρο. Μπορεί ακόμα και το γεγονός ότι είχε αυτό το άδοξο τέλος η επιχείρηση της να σε κάνει να μη θέλεις να διαβάσεις το βιβλίο της, όπως έκανε και μένα στην αρχή. Όμως πες μου, πόσους dropouts ξέρεις που ξεκίνησαν δική τους εταιρεία με 50 δολάρια; Think about it. Ίσως να έχει κάτι να σου μάθει τελικά το #GIRLBOSS.
Εσύ ήξερες την ιστορία του #GIRLBOSS; Άφησε το σχόλιο σου, και αν βρήκες ενδιαφέρον αυτό το κείμενο, απλά μοιράσου το στο facebook! Κι αν θέλεις να διαβάσεις όλα όσα έχει να σου πει το #GILRBOSS, μπορείς να βρεις το βιβλίο εδώ*!
*affiliate link
Pin this
12 comments
Αν δεν κάνω λάθος έχει μια σειρά στο Netflix με το ίδιο όνομα οπότε έχω μια ιδέα περί τίνος πρόκειται!
Αυτό που θεωρώ σημαντικό, πέρα και ίσως παραπάνω από την αντικειμενική επιτυχία, είναι να μπορεί ο καθένας να βρει τι είναι αυτό που του προσφέρει το αίσθημα της προσωπικής επιτυχίας και να το κυνηγάει. Κι ακόμα κι αν αποτύχει, είτε αρχικά είτε μελλοντικά, να έχει το θάρρος να ξαναπροσπαθήσει.
Οπότε, παρά το άδοξο τέλος στην ιστορία της #GIRLBOSS, νομίζω ότι πάλι θα βρει το δρόμο της γιατί όπως λες κι εσύ ο δρόμος δεν είναι μια ευθεία! Θα βγεις και εκτός πορείας αρκετές φορές, το μυστικό είναι να έχεις θέληση να ξαναμπεις στην λωρίδα σου!
Ναι, όντως υπήρχε σειρά η οποία κόπηκε. Ίσως δεν πρέπει να ξεχνάμε να έχουμε πάντα μια γερή βάση για να απλώνουμε τα κλαδιά μας όσο πιο μακριά μπορούμε, κι ακόμα κι όταν ένα κλαδί μας κόβεται, να μπορούμε να συνεχίσουμε με τα υπόλοιπα! Να το διαβάσεις κάποια στιγμή, έχει ωραίο attitude 🙂
Άσε τι θα κάνουμε για να μη φαινόμαστε έτσι ειδικά αν είσαι και η μοναδική με ισχύ στο σπίτι
Υπομονή και κουράγιο, σφιχτά δόντια και δεν το βάζουμε κάτω!
Δεν είχα ιδέα ούτε για το βιβλίο, ούτε για τη συγγραφέα, ούτε για την επιχείρηση της, αλλά μου κινησες τη περιέργεια να το ψάξω!
Έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία της, πραγματικά κατάφερε πολλά, και αν σκεφτείς πώς ξεκίνησες, είναι αξιοθαύμαστο!
Δεν είχα ακούσει την ιστορία, είχα βέβαια ακουστά την ίδια. Μου κίνησες το ενδιαφέρον βέβαια να το ψάξω παραπάνω… Προσωπικά δεν με απασχολεί το τέλος της επιχείρησης της… Προτιμώ να σταθώ στο γεγονός ότι τα κατάφερε! Γιατί είναι λίγοι αυτοί που καταφέρνουν απ’ το μηδέν να πάνε στο 100. Και συνήθως όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες ακόμα κι αν χάσουν κάποια στιγμή τα πάντα στη ζωή τους, η γνώση παραμένει μαζί τους και μπορούν με τον ίδιο τρόπο και μεγαλύτερη εμπειρία πια να φτιάξουν τα πάντα απ’ το μηδέν. Στην ουσία η περιουσία τους είναι οι ίδιοι.
Πολύ σωστό αυτό που έγραψες Ρία, η περιουσία του κάθε ανθρώπου είναι ο ίδιος ο εαυτός του, οι γνώσεις του, το πείσμα, και η επιμονή για την επίτευξη ενός στόχου. Αυτό είναι το δικό μας μάθημα, να μην εγκαταλείπουμε, να προσπαθούμε, να επιμένουμε και να υπομένουμε, γιατί αν έχεις ένα όνειρο, πρέπει να το κυνηγήσεις όσο μπορείς. Ελπίζω κάποια στιγμή να το διαβάσεις!
Αγαπημένη Άλκηστη, πάντα βρίσκεις θέματα τα οποία έχουν πολύ ενδιαφέρον και το σημαντικότερο όλων μας προσφέρουν έμπνευση. Ούτε κι εγώ γνώριζα τη συγκεκριμένη ιστορία. Είναι αλήθεια, όμως, πως οι άνθρωποι συχνά εγκλωβιζόμαστε σε ρόλους που μας έχει επιβάλει η κοινωνία, η οικογένεια..κτλ… αντί να ψάχνουμε και να κυνηγάμε τα δικά μας όνειρα. Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους δυστυχισμένους, οι οποίοι φοβήθηκαν να πάνε κόντρα στα στερεότυπα όπως αυτό που είπες να παρατήσουν το σχολείο και να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους. Η γνώση έρχεται από πολλές πηγές, αρκεί να θέλεις να τη συναντήσεις!
Θα ψάξω κι εγώ περισσότερα για το #GIRLBOSS διότι έχει τρομερό ενδιαφέρον.
Φιλιά.
Χρύσα
Σε ευχαριστώ πολύ Χρύσα! Χαίρομαι που αυτό το κείμενο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης. Είναι πάντα ενδιαφέρον να ακούς και να διαβάζεις τις ιστορίες άλλων ανθρώπων και να βλέπεις πού μπορεί να φτάσει κανείς και πόσα μπορεί να καταφέρει όταν έχει επιμονή, πείσμα, και θέληση! Τα μισά από τα δικά της να έχουμε, πραγματικά!…
Ευχαριστώ και πάλι, και καλές διακοπές!
Έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία της, αλλά κι η διαπίστωση, πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, άσχετα με το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Το μέλλον δεν το ξέρει κανείς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να διεκδικούμε τα όνειρα μας και να προσπαθούμε να τα πραγματοποιήσουμε.
Άλλωστε, πάντα μαθαίνουμε από τα λάθη των άλλων.
Σ’ ευχαριστούμε Άλκηστη, για ένα ακόμα ενδιαφέρον post!
Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου για το σχόλιο σου!