Η αλήθεια είναι ότι δε συνηθίζω να διαβάζω αυτοβιογραφίες, και κυρίως διάσημων ηθοποιών, καθώς συχνά δε μπορώ να ταυτιστώ με αυτά που αναφέρουν, ενώ έχω λίγο ενδιαφέρον για τα behind-the-scenes και τα ζουμερά κουτσομπολιά του Hollywood. Σε άλλη περίπτωση θα είχα προσπεράσει δηλαδή το βιβλίο του McConaughey, αλλά όταν άκουσα αυτή εδώ τη συνέντευξη όπου μιλάει για όσα έγραψε, αισθάνθηκα πως έπρεπε να το διαβάσω, και το αποτέλεσμα δε με απογοήτευσε καθόλου.
Τι γράφει λοιπόν ο McConaughey στην αυτοβιογραφία του, “Greenlights”;
Πρώτα από όλα, αυτό που γίνεται ξεκάθαρο από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια είναι ότι ο McConaughey είναι ένας άνθρωπος της οικογένειας. Αγαπάει πολύ τους δικούς του, ακόμα και τον σκληρό πατέρα του, που συχνά παιδαγωγούσε με τη βία, αλλά και τη μητέρα του που στα πρώτα χρόνια της διασημότητας του, δυσκολευόταν να διακρίνει τον αστέρα από το παιδί που μεγάλωσε η ίδια.
Ο McConaughey ήταν το τρίτο παιδί στη σειρά, κι αυτό σήμαινε ότι συγκρινόταν αναπόφευκτα με τα αδέρφια του. Όπως και εκείνοι, έπρεπε να περάσει τη δική του τελετουργία “ενηλικίωσης” με μόνο κριτή τον αυστηρό πατέρα του, ο οποίος πίεζε τους γιους του να στέκονται στο ύψος τους, να μη δειλιάζουν, και να μην κάνουν πίσω ακόμα και σε μια μάχη που ήξεραν ότι θα έχαναν. Γιατί όπως λέει και ο ίδιος ο Matthew αργότερα στο βιβλίο του, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το αν θα κερδίσεις ή αν θα χάσεις, αλλά αν αποδέχεσαι την πρόκληση.
Ο McConaughey ξεκινήσε να σπουδάζει Νομική, μετά από έναν χρόνο “αποχής”, το λεγόμενο gap year, που πέρασε στην Αυστραλία, αλλά στην πορεία συνειδητοποίησε ότι αυτός ο κλάδος δεν τον ενδιέφερε. Με τις ευλογίες του πατέρα του, μεταπήδησε στις σπουδές κινηματογράφου, και τελείως τυχαία, βρέθηκε να παίρνει μέρος σε μια ταινία, το Dazed and Confused, που ήταν η πρώτη του επιτυχία κι αυτή που τον έφερε μπροστά στα μάτια του κόσμου, αλλά και του Hollywood.
Ανάμεσα στις αφηγήσεις του σχετικά με την καριέρα του ως διάσημος ηθοποιός, και χωρίς να μοιράζεται κανένα κουτσομπολιό, αλλά μιλώντας με εξαιρετική ειλικρίνεια για τις δικές του επιλογές και τον τρόπο ζωής του, μιλάει και για την ίδια την εξέλιξη του ως άνθρωπος. Όταν αισθανόταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά, έφευγε μακριά, σε έναν απόμερο πολιτισμό της Αφρικής και του Αμαζονίου, εκεί όπου ήταν άγνωστος, αλλά και όπου μπορούσε να ξαναβρει τον εαυτό του.
Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ο McConaughey φαίνεται σε κάθε στάδιο της ζωής του να αναζητά κάτι διαφορετικό, έχοντας όμως πλήρη επίγνωση των επιλογών του, αλλά και των μεγάλων στόχων του: να βρει τη γυναίκα της ζωής του, να αποκτήσει οικογένεια, και…να κερδίσει ένα Oscar. Μερικές δεκαετίες αργότερα, τα έχει καταφέρει όλα.
Αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση στο Greenlights, είναι ότι ο McConaughey δεν κάνει απλά μια εξιστόρηση της ζωής του, αναφέροντας με γραμμικό τρόπο τα σημαντικά γεγονότα. Αντίθετα, αυτό που οδηγεί την αφήγηση του είναι τα μαθήματα που πήρε σε κάθε κεφάλαιο της ζωής του, και τα κομβικά γεγονότα, που μοιάζουν εκ πρώτης όψεως ασήμαντα, αλλά τελικά αποδεικνύονται εξαιρετικά χρήσιμα για τον ίδιο.
Το βιβλίο “Greenlights” θα μπορούσε να έχει γραφτεί από έναν οποιονδήποτε άνθρωπο, γιατί ο McConaughey είναι αληθινός, ειλικρινής, σε κάποιες φάσεις πολύ σοφός, αλλά και ταυτόχρονα, αδύναμος, και φοβικός. Μέσα από το βιβλίο του φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας του, κάτι που κάνει τον αναγνώστη να τον νιώσει κοντά του, με κάποια ίσως έκπληξη, αφού στο μυαλό μας οι αστέρες του Hollywood είναι απρόσιτοι, και ίσως λιγότερο ανθρώπινοι από ό,τι εμείς.
Πέρα όμως από όλα τα παραπάνω, αυτό που ξεχώρισα από το συγκεκριμένο βιβλίο, και ο λόγος που το προτείνω ανεπιφύλακτα είναι όλα αυτά τα σημαντικά μαθήματα ζωής που ο McConaughey μοιράζεται μαζί μας:
-Στη ζωή υπάρχουν τα πράσινα, τα πορτοκαλί, και τα κίτρινα φανάρια. Τα πράσινα συνήθως μας λένε να προχωρήσουμε, τα κίτρινα να προσέξουμε, και τα κόκκινα να σταματήσουμε. Όλοι θέλουμε τα πράσινα, αλλά η ζωή μας δε μπορεί να υπάρξει χωρίς τα κίτρινα και τα κόκκινα, τα οποία πολλές φορές είναι μασκαρεμένα πράσινα, γιατί όπως έλεγε και ο Steve Jobs, μπορείς να ενώσεις τις τελείες μόνο κοιτώντας προς τα πίσω.
-Δημιούργησε μια δομή για να μπορείς να έχεις ελευθερία. Χάραξε την πορεία σου για να μπορείς να κινείσαι ανάμεσα στις λωρίδες. Βεβαιώσου ότι η πισίνα έχει νερό πριν πηδήξεις μέσα της.
-Οι ενοχές και η μεταμέλεια “σκοτώνουν” πολλούς πριν την ώρα τους. Αποδέξου τα λάθη και προχώρα παρακάτω.
–Σε κάθε κρίση, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις το πρόβλημα, να σταθεροποιήσεις την κατάσταση, να οργανώσεις την απάντηση, και στο τέλος να απαντήσεις.
-Αντί να παλεύουμε ενάντια στο χρόνο, πρέπει να “χορεύουμε” μαζί του, γιατί στο τέλος, ζεις περισσότερο όχι όταν προσπαθείς να μείνεις ζωντανός, αλλά όταν είσαι απασχολημένος με το να ζεις.
Αν ψάχνεις λοιπόν το επόμενο σου ανάγνωσμα, και ένα βιβλίο που θα σου μάθει κάποιες σημαντικές αλήθειες της ζωής, προσφέροντας σου ταυτόχρονα αρκετή ψυχαγωγία, η αυτοβιογραφία του McConaughey “Greenlights”, δε θα σε απογοητεύσει. Αν μη τι άλλο, θα δεις ένα…sneak peek στο κόσμο του Hollywood!
Βρες το στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πεδίο.
Pin this
