Wasted Youth

Μην ξοδεύεις τα νιάτα σου.

Μην ξοδεύεις τα νιάτα σου. Τώρα που τα ζεις, σου μοιάζουνε ατέλειωτα. Σαν το οικογενειακό παγωτό που το κουτάλι βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο σκαφάκι κι η απόλαυση μοιάζει πως δε θα τελειώσει ποτέ. Κάποια στιγμή όμως το κουτάλι ξύνει τον πάτο, και το τέλος έχει φτάσει. Τίποτα δε διαρκεί για πάντα.

Προτιμάς να το ακούσεις; Πάτα το play!

Μην ξοδεύεις τα νιάτα σου λοιπόν. Μην τα περνάς σε κακόφημα στέκια, γεμάτα καπνό και αλκοόλ. Και μην βγάζεις το σώμα σου έξω, όλο το σώμα σου, χωρίς να αφήνεις τίποτα για τη φαντασία. Κράτησε κάτι και για σένα, μονάχα για σένα, απόλυτα δικό σου. Μην πιστεύεις εκείνους που σου λένε πως το πιο πολύ σημαίνει και πιο καλό. Μην ακολουθείς τους άλλους, ο όχλος δεν ξέρει πάντα ποιο είναι το σωστό. Ακόμα και εκείνος αυτοσχεδιάζει.

Μην υποκρίνεσαι πως είσαι κάτι που δεν είσαι. Είσαι αυτό που είσαι και όσο πιο γρήγορα το αγαπήσεις, τόσο πιο πολύ θα εξελιχθείς. Δε θα μείνεις για πάντα εδώ, δε θα μείνεις για πάντα έτσι. Τα πράγματα αλλάζουν, εσύ αλλάζεις, ο κόσμος αλλάζει. Μην εύχεσαι να μείνεις στάσιμος, γιατί όλοι γύρω σου θα προχωράνε και κάποια στιγμή, θα έχεις μείνει μονάχος σου να υψώνεις ένα πανό σε σκόρπια διαδήλωση.

Τα νιάτα σου είναι λίγα, είναι μετρημένα, όπως καθετί σε αυτή τη ζωή. Στα δίνουν στην αρχή, για να σε γλυκάνουν, να σε κάνουν να πιστέψεις πως θα είναι για πάντα έτσι, ένα ατέλειωτο πάρτυ δίχως ευθύνες και επιπτώσεις. Κι όταν μια μέρα σου τραβήξουν απότομα το πάπλωμα, σου ανοίξουν το πατζούρι εχθρικά και σε σπρώξουν από το κρεβάτι λέγοντας σου “Σήκω, πρέπει να δουλέψεις,” τότε μονάχα θα καταλάβεις πως το γλέντι τελείωσε και τώρα πρέπει να καθαρίσεις.

Είναι πολύτιμα, αυτά τα νιάτα. Η αλαβάστρινη επιδερμίδα, τα ολόλευκα δόντια, οι αντοχές, δυο 24ωρα χωρίς ύπνο, τα μαλλιά τα στιλπνά δίχως ίχνος άσπρης τρίχας. Και όλα να σου μοιάζουν μικρά και μεγάλα ταυτόχρονα, ο κόσμος να σου ανήκει, και με ένα σου χαμόγελο να καις δυο-τρεις καρδιές στο πέρασμα σου.

Αυτό που κανείς δε σου λέει είναι ότι ο τρόπος που ξοδεύεις τα νιάτα σου θα καθορίσει την υπόλοιπη ζωή σου. Δε σου δίνεται συγχωροχάρτι για τις λανθασμένες επιλογές, ούτε έρχεται η μαμά σου να σε χαϊδέψει γλυκά και σου πει πως ό,τι και να είναι θα γιάνει. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και τα λάθη δε διορθώνονται, μονάχα μας διδάσκουν.

Μην ξοδεύεις τα νιάτα σου σου λέω. Μην τα περνάς με αδιάφορες παρέες, σε αδιάφορα μέρη, με αδιάφορα ποτά, σβήνοντας τη μία μέρα μετά την άλλη όπως τις σβήνουν οι φαντάροι. Έχεις τόσα να κάνεις, τόσα να δεις, τόσα να γευτείς. Βγες έξω, βγες σε αυτό το μεγάλο κόσμο και ζήσε. Ζήσε τις πιο όμορφες πλευρές του. Μάθε. Μάθε τον εαυτό σου. Αγάπησε. Αγάπησε μα δίχως να γίνεται ο άλλος το κέντρο του σύμπαντος σου. Ονειρέψου, γέλα, ταξίδεψε, δοκίμασε, γνώρισε, τόλμησε, φώναξε, χόρεψε, πες ναι, πες όχι. Αυτή η ζωή, η ζωή σου, είναι ο καμβάς σου. Τώρα τον χρωματίζεις, τώρα φτιάχνεις το δικό σου αριστούργημα. Τι εικόνες θέλεις να βλέπεις κάθε μέρα; Αυτό να ρωτάς τον εαυτό σου, και η απάντηση να γίνεται πυξίδα σου σ’ό,τι κι αν κάνεις.

Θα ξοδέψεις τα νιάτα σου. Όλοι το κάνουμε όταν το αύριο μας μοιάζει τόσο μα τόσο μακρινό. Όμως το αύριο θα έρθει. Πού θέλεις να σε βρει; Και δίπλα σε ποιον;

Ξόδεψε τα λοιπόν. Μα αν είσαι έξυπνος, ίσως και να τα ανταλλάξεις με κάτι άλλο. Ποιος ξέρει, μπορεί στο τέλος να εκπλήξεις ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό…

Αν σου άρεσε αυτό το κείμενο…

Pin this