Μονοήμερη στη Νεμέα

Ένα από τα θετικά του να μένεις στην Αθήνα, είναι όλοι εκείνοι οι κοντινοί προορισμοί που μπορείς να επισκεφτείς, είτε για ενα Σαββατοκύριακο (όπως για παράδειγμα η Δημητσάνα),  είτε ακόμα και για μονοήμερη, για να αλλάξεις παραστάσεις, να δεις λίγο πράσινο, ή να κάνεις ένα διάλειμμα από την καθημερινή ρουτίνα.

Κάπως έτσι λοιπόν, πριν λίγο καιρό, ψάχνοντας για κοντινές εκδρομές στην Αθήνα, έπεσε στην αντίληψη μου η Νεμέα, ένας προορισμός που δεν είχα σκεφτεί, αλλά που έχει αρκετά πράγματα να δεις ώστε να γεμίσεις μια ολόκληρη ημέρα, χωρίς όμως να κουραστείς με τις μεγάλες αποστάσεις.

Γιατί λοιπόν αξίζει να πας μονοήμερη στη Νεμέα;

Τι πρέπει να κάνεις εκεί, ποια μέρη να επισκεφτείς, και τι να μην χάσεις;

Άκουσε το εδώ!

Καταρχήν, η Νεμέα απέχει από την Αθήνα μόλις 1,5 ώρα. Η διαδρομή είναι πολύ εύκολη, σε μια ατέλειωτη σχεδόν ευθεία, ξεκούραστη, με πολλούς ΣΕΑ ενδιάμεσα, ή στάσεις για τουαλέτα ή απλά για να ξεπιαστείς, αν είσαι άμαθη οδηγός όπως εγώ! Τα διόδια κοστίζουν λιγότερο από 20 ευρώ πήγαινε-έλα, ένα ποσό που αν και δεν είναι αμελητέο, θεωρώ ότι αξίζει δεδομένης της ποιότητας των δρόμων και της εύκολης και ξεκούραστης διαδρομής.

Αν επισκεφτείς τη Νεμέα χειμώνα, καλό θα ήταν να ξεκινήσεις νωρίς ώστε να έχεις αρκετό φως για να μπορέσεις να επισκεφτείς τα διάφορα μέρη. Από την άλλη, αν επιλέξεις να πας άνοιξη ή καλοκαίρι, που στο προτείνω για να ευχαριστηθείς τη φύση και όλες τις εξωτερικές της ομορφιές, και πάλι, το πρωινό ξύπνημα προτείνεται ώστε να προλάβεις τις δύσκολες μεσημεριανές ώρες όπου ο ήλιος χτυπάει έντονα και σου στερεί τη χαρά του να βρίσκεσαι στην εξοχή.

Πρώτη μας στάση λοιπόν φτάνοντας στη Νεμέα, το αρχαιολογικό μουσείο (εδώ μπορείς να βρεις περισσότερες πληροφορίες), ένα μουσείο με πολλά εκθέματα και μερικές υπέροχες μακέτες 3D αναπαράστασης της περιοχής όπως χρησιμοποιούταν στα αρχαία χρόνια. Αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση ήταν τα μικροσκοπικά νομίσματα με τις απίστευτα λεπτομερείς αναπαραστάσεις, κάνοντας με να θαυμάσω την τεχνογνωσία των Αρχαίων Ελλήνων. Μέσα στο μουσείο, θα βρεις ένα σύντομο βίντεο το οποίο εξηγεί πώς λειτουργούσε ο αρχαίος μηχανισμός εκκίνησης που χρησιμοποιούταν στους αγώνες δρόμου στο Στάδιο, ένα πολύ ενδιαφέρον και αρκετά πολύπλοκο για την εποχή του σύστημα. Δυστυχώς, όπως τα περισσότερα μουσεία, έλειπε το στοιχείο της αφήγησης που δίνει στον επισκέπτη μια καλύτερη εικόνα της ιστορίας.

Στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου βρίσκεται ο ναός του Δία, ο οποίος στέκεται αγέρωχα κόντρα στο μπλε του ουρανού. Ήμασταν τυχεροί καθώς τη μέρα που τον επισκεφτήκαμε είχε λιακάδα και ο προαύλιος χώρος ήταν άδειος από άλλους επισκέπτες οπότε είχαμε την ευκαιρία να πλησιάσουμε το ναό και να θαυμάσουμε το μέγεθος του.

Φεύγοντας από το Μουσείο, η επόμενη στάση μας ήταν το Στάδιο, εκεί όπου λάμβανε χώρα όλη η δράση. Διασχίζοντας τη μικρή στοά, δε μπορείς παρά να φανταστείς τις ιαχές του κοινού το οποίο εμψύχωνε τους αθλητές, καθώς έμπαιναν στο κατάμεστο στάδιο. Εννοείται πως και εμείς σταθήκαμε πάνω στην πετρόχτιστη εκκίνηση, μιμούμενοι τους αθλητές που ακουμπούσαν τα γυμνά πόδια τους σε εκείνο το σκληρό κομμάτι γης πολλούς αιώνες πριν από εμάς.

Αρκετά όμως με την ιστορία! Η μέρα μας ήταν ακόμα μακριά, και η επόμενη στάση μας ήταν στο Κτήμα Γκόφα, ένα από τα πολλά οινοποιεία της περιοχής. Η Νεμέα φημίζεται άλλωστε για τα κρασιά της, κάτι που διαπιστώσαμε και εμείς παρατηρώντας τις αναρίθμητες πινακίδες στο δρόμο.

Το Κτήμα Γκόφα είναι ένα από τα επισκέψιμα οινοποιεία της περιοχής. Η ξενάγηση διαρκεί περίπου μία ώρα και συνδυάζεται με οινογνωσία 2 ή 4 φιαλών κρασιού με τη συνοδεία των απαραίτητων τυριών και κριτσινιών. Κοστίζει 5 ή 8 ευρώ το άτομο, ανάλογα τις φιάλες, ενώ είναι απαραίτητο να κλείσεις ραντεβού. Μάλιστα, μπορείς να κανονίσεις και γεύμα στο κτήμα αρκεί να το έχεις συνεννοηθεί νωρίτερα.

Το Κτήμα Γκόφα ξεκίνησε το 1959, αλλά έγινε επισκέψιμο πολύ πρόσφατα. Στην ξενάγηση έχεις τη δυνατότητα να δεις τα μηχανήματα εμφιάλωσης, ζύμωσης και “πατήματος” των σταφυλιών, με την πιο τελευταία τεχνολογία στο χώρο της οινοποιίας, να δεις το κελάρι, αλλά και να απολαύσεις τον υπέροχο χώρο δίπλα στο ποτάμι. Το κτήμα έχει την τύχη να “βρέχεται” από τον ποταμό Ασωπό, και οι ιδιοκτήτες το έχουν εκμεταλλευτεί πολύ έξυπνα καθώς έχουν στήσει ένα μεγάλο τραπέζι κάτω από τους μεγάλους πλατάνους, ενώ διοργανώνουν πολλές εκδηλώσεις, με ζωντανή μουσική, δραστηριότητες για τα παιδιά, αλλά ακόμα και μικρούς γάμους!

Η εξαιρετική ξεναγός μας, η Δήμητρα, μοιράστηκε πολλά μικρά tip μαζί μας, όπως για παράδειγμα το ότι τα βαρέλια όπου εμφιαλώνεται το κρασί διαφέρουν ανάλογα με την ποικιλία και τα ξεχωριστά αρώματα που θέλουμε να προσδώσουμε, το πόσο σημαντική είναι η θερμοκρασία και η υγρασία του κελαριού για τη συντήρηση των κρασιών, αλλά και για τη σωστή κατανάλωση τους, προτείνοντας μας να πίνουμε κάθε κρασί που ανοίγουμε εντός 2 ημερών για να απολαμβάνουμε όλα τα αρώματα του.

Η οινογνωσία, που έγινε στη μεγάλη τραπεζαρία κάτω από έναν φανταστικό πίνακα που αναπαριστά τον Άγιο Γεώργιο (και αποτελεί και μία από τις ετικέτες των κρασιών του κτήματος), μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Δοκιμάσαμε το Νεμέα, ένα παλαιωμένο ερυθρό με πιο ήπια γεύση, και το Μερανύχτα, τη λευκή Κυδωνίτσα με την ιδιαίτερη οξύτητα του. Μάλιστα, για το συγκεκριμένο, η Δήμητρα μας είπε ότι φτιάχνεται από σταφύλια που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά υψόμετρα (το ένα στα 380 μέτρα και το άλλο στα 800) ώστε να παίρνουν τα επιθυμητά αρώματα και γεύσεις σε συνδυασμό με την έντονη οξύτητα που συνήθως λείπει από τη συγκεκριμένη ποικιλία.

Φεύγοντας από το κτήμα, δώσαμε την υπόσχεση στον εαυτό μας να το επισκεφτούμε ξανά, με μεγάλη παρέα, και έχοντας κανονίσει ένα γεύμα κάτω από τον πλάτανο.

Μιλώντας για γεύματα, είχε πλέον μεσημεριάσει, και οι επιλογές μας για φαγητό στη Νεμέα ήταν συγκεκριμένες. Επιλέξαμε να πάμε στου Σοφού, μια ταβέρνα που παλιά ονομαζόταν της κυρ-Αθηνάς. Εκεί θα φας γεύσεις που παραπέμπουν σε λίγο πιο καλό εστιατόριο, κάτι που υποστηρίζεται και από τη διακόσμηση. Μας άρεσαν τα πρώτα (ορεκτικό και σαλάτα), ενώ από το κυρίως, το μοσχαράκι ήταν αρκετά νόστιμο και καλομαγειρεμένο. Όσο για τιμές, θα έλεγα πως ήταν τίμιο σε σχέση με την ποσότητα και την ποιότητα. Προσοχή μόνο, γιατί δεν υπάρχει σήμανση, και θα το αναγνωρίσετε απλά από τα λίγα τραπέζια στο μικρό εξωτερικό χώρο, δίπλα σε ένα μνημείο της περιοχής.

Η τελευταία μας στάση στη μονοήμερη μας στη Νεμέα πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής ήταν η Ιερά Μονή της Παναγίας του Βράχου. Στο δρόμο περάσαμε και από τη Μονή του Αγίου Γεωργίου, ένα μικρό, εξαιρετικά λιτό εκκλησάκι που μας θύμισε πολύ παλιά εκκλησία. Η Μονή του Βράχου είναι κυριολεκτικά σκαρφαλωμένη πάνω στο βουνό, προσφέροντας μοναδική πανοραμική θέα της Νεμέας. Είναι πάντα ανοιχτή, αν και πλέον δεν κατοικείται από μοναχούς, ενώ μπορείς να φτάσεις μέχρι το μικρό παρεκκλήσι. Το ανέβασμα μέχρι εκεί είναι το τέλειο χωνευτικό, ενώ η θέα σου κόβει την ανάσα. Κι αν είσαι υψοφοβικός, ένας λόγος παραπάνω για να επισκεφτείς τη Μονή και να υπερνικήσεις τους φόβους σου.

Σημαντικό tip: Η σήμανση στο google maps είναι λάθος. Αν δεις ότι σε οδηγεί σε χωματόδρομο, τότε έχεις ακολουθήσει λάθος κατεύθυνση. Θα καταλάβεις ότι πας σωστά όταν δεις τη σχετική πινακίδα στο δρόμο, κι αν δεν την βρίσκεις, απλά ρώτα κάποιον ντόπιο, θα ξέρει να σε κατευθύνει.

Η μονοήμερη εκδρομή μας στη Νεμέα μας άφησε γεμάτους εικόνες, εντυπωσιασμένους από τα φυσικά τοπία, και με όρεξη να την επισκεφτούμε ξανά με παρέα, τις Μεγάλες Ημέρες της Νεμέας, μίας από τις μεγαλύτερες γιορτές κρασιού στην Ελλάδα.

Εσύ έχεις πάει μονοήμερη στη Νεμέα; Τι ξεχώρισες πιο πολύ;

Αν σου φάνηκε χρήσιμο αυτό το άρθρο…

Pin this