Απολαμβάνοντας τη μαγειρική, τη διατροφή, τη ζωή
Η σχέση μας με το φαγητό είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σχέσεις της ζωής μας. Η γενιά μας, και οι γενιές που ακολουθούν, ήταν από τις πρώτες που έχτισε μια ιδιαίτερη αλληλεπίδραση με το φαγητό: από τις ταβέρνες με τους γονείς, τα πανηγύρια όπου τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν, και τα τεράστια οικογενειακά τραπέζια, μέχρι τα αμέτρητα μικρά μαγαζιά σε κάθε γωνιά της πόλης με εδέσματα από όλο τον κόσμο, και τα social media feed μας όπου το λεγόμενο #foodporn κυριαρχεί, το φαγητό δεν είναι πλέον μία αναγκαιότητα, αλλά τρόπος ζωής και lifestyle.
Πίσω όμως από όλες αυτές τις όμορφες εικόνες, και τις ατέλειωτες συνταγές που αποθηκεύουμε στο instagram για να δοκιμάσουμε κάποια στιγμή, κρύβεται μια άλλη ιστορία. Μια σχέση με το φαγητό που συνδέεται στενά με τον τρόπο που μεγαλώσαμε, τα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας, αλλά και τη συναισθηματική μας κατάσταση. Γιατί το φαγητό δεν είναι απλή υπόθεση, ούτε το μαγείρεμα, ούτε η κατανάλωση του, και το βιβλίο “Ψυχογαστρονομία” από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο αποτελεί μια περίτρανη απόδειξη αυτού.
Τι είναι όμως η “Ψυχογαστρονομία”; Και πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με την τροφή, χάρη σε αυτόν τον πρακτικό οδηγό;
Άκουσε το πατώντας το play!
Η μαγειρική, ξεκινάει η συγγραφέας, Καλλιόπη Εμμανουηλίδου, μοιάζει πολύ με το πώς πρέπει να ζούμε: με όρεξη, με πείσμα, με αυτοπεποίθηση. Με χαρά και με επιμονή κόντρα στις αποτυχίες, μα και με επίγνωση για κάθε μας επιλογή. Έχοντας σπουδές στην ψυχολογία, και διατηρώντας και η ίδια πρακτική όπου βοηθάει ασθενείς να ξαναχτίσουν τη σχέση τους με την τροφή και με τον ίδιο τους τον εαυτό, η Εμμανουηλίδου είναι και ένας ξεκάθαρος λάτρης του μαγειρέματος. Έχοντας αποκτήσει πολλά διατροφικά ερεθίσματα μεγαλώνοντας, αλλά και από την παραμονή της στην Αγγλία (τη Μέκκα της πολυπολιτισμικότητας) για ένα διάστημα, οι παλέτες και οι γνώσεις της είναι ευρείες. Στο βιβλίο της “Ψυχογαστρονομία” λοιπόν έρχεται να μας παρουσιάσει μια νέα προσέγγιση απέναντι στο φαγητό. Μια ενσυνείδητη και διαισθητική οπτική, όπου εμπλέκονται όλες οι αισθήσεις, και που στόχο έχει να μας προσφέρει καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, να μας συνδέσει με τον εαυτό μας, και τους γύρω μας. Είναι μια πρακτική που μας βοηθάει να δώσουμε χρόνο στην τροφή, τόσο στην προετοιμασία της όσο και στην κατανάλωση της, και να προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε κάθε μικρό συστατικό της, όσο ασήμαντο και ταπεινό κι αν μοιάζει.
Το πρώτο βήμα της Ψυχογαστρονομίας λοιπόν είναι αυτό της διατροφικής αυτογνωσίας. Από βρέφη ήδη, συνδέουμε την τροφή με θετικά ή αρνητικά συναισθήματα, ενώ μεγαλώνοντας, η σχέση μας με το φαγητό επηρεάζεται από τη στάση των γονιών, τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, τους περιορισμούς και τους συσχετισμούς που χτίζουμε μέσα μας. Το φαγητό είναι ανάγκη, χαρά, ικανοποίηση, εργαλείο διαπραγμάτευσης αλλά και κοινωνικοποίησης. Το ποιες πλευρές του θα κυριαρχήσουν στη ζωή μας γίνεται ως επί το πλείστον ασυνείδητα, μα καθορίζει ένα μεγάλο μερίδιο των επιλογών μας, οδηγώντας συχνά σε αυτό που η συγγραφέας αποκαλεί “διατροφική δυστυχία”.
Ταυτόχρονα, έχουμε αποσυνδεθεί τόσο πολύ από το σώμα μας, λόγω της γρήγορης ζωής και του γρήγορου φαγητού που έχουμε στη διάθεση μας, που συχνά ξεπερνάμε τα όρια του εαυτού μας, μη δίνοντας χρόνο στο σώμα μας να αντιληφθεί πότε έχει χορτάσει πραγματικά, ενώ συχνά γινόμαστε έρμαια της “συναισθηματικής πείνας”, προσπαθώντας να απαντήσουμε σε ένα συναίσθημα (βαρεμάρα, θλίψη, άγχος) με φαγητό, το οποίο μας επιβαρύνει, και χτίζει και έναν φαύλο κύκλο, αφού αντλούμε ευχαρίστηση από την προσωρινή αυτή κατανάλωση, με αποτέλεσμα να την αποζητούμε κάθε φορά που αισθανόμαστε κάπως αντίστοιχα. Οι διαίτες, όπως γράφει και η Εμμανουηλίδου, θεραπεύουν το σύμπτωμα και όχι την αιτία. Γι’αυτό είναι σημαντική η αυτογνωσία και η ενσυνειδητότητα, ώστε κάθε μας διατροφική επιλογή να γίνεται για τους σωστούς λόγους.
Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου, η συγγραφέας μοιράζεται κάποιες συνταγές, δικές της και άλλων ειδικών του κλάδου, τις οποίες έχει σχετίσει με παιδικές αναμνήσεις, comfort food, την παρέα, αλλά και την…παρεκτροπή, που είναι κι αυτή αναπόσπαστο κομμάτι του διατροφικού μας ταξιδιού. Μας προτρέπει λοιπόν να δοκιμάσουμε καθεμία από αυτές, και σε κάθε βήμα της προετοιμασίας και της δοκιμής να εκτιμήσουμε τα συστατικά, το χρώμα, την υφή, τη γεύση, τα αρώματα που αναδύονται. Να αντιληφθούμε πόσα διαφορετικά συστατικά εμπλέκονται, και διεργασίες από την παραγωγή, την αγορά, την προετοιμασία και την κατανάλωση. Να αισθανθούμε ότι το γαστρονομικό μας ταξίδι είναι πραγματικά μοναδικό και ότι το φαγητό δε μας προσφέρει μόνο θρέψη, αλλά βαθιά ικανοποίηση και ότι είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε το τι βάζουμε στο πιάτο μας, και γιατί, και να μάθουμε να απολαμβάνουμε όσο μπορούμε αυτές τις μικρές στιγμές και μικρές μπουκιές που θρέφουν το σώμα και την ψυχή μας.
Το βιβλίο “Ψυχογαστρονομία” θα σου ανοίξει πραγματικά την όρεξη, και θα σε παρακινήσει να αντικρύσεις αυτόν τον κόσμο με μια άλλη ματιά, και ως ένα ταξίδι που μόλις ξεκινάει, με προορισμό άγνωστο, μα τόσο γευστικό!
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Pin this
2 comments
Η πρώτη παράγραφος είναι πραγματικά πολύ διαφωτιστική, δεν είχα σκεφτεί ποτέ τη σχέση μας με το φαγητό σε σχέση με παλιότερες γενιές. Τελευταία έχω αρχίσει να μαγειρεύω πιο μαμαδίστικα φαγητά ίσως γιατί μου λείπουν οι δικοί μου; Δεν ξέρω! Το βιβλίο πάντως φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Διαβάζεται εύκολα ή είναι για συγκεκριμένες ώρες;
Το μαμαδίστικο φαγητό έχει άλλη χάρη, είναι σαν μια ζεστή αγκαλιά όπως και να το κάνουμε!
Διαβάζεται πολύ εύκολα και περνάει ωραία μηνύματα, ενώ οι συνταγές στο τέλος είναι ένα bonus!