The Help
All my life I’d been told what to believe about politics, coloreds, being a girl. But with Constantine’s thumb pressed in my hand, I realized I actually had a choice in what I could believe.
Όταν η 22χρονη Skeeter επιστρέφει στο πατρικό της στο Mississippi μετά τις σπουδές της, πολλά έχουν αλλάξει: η μητέρα της την πιέζει να βρει σύζυγο, οι φίλες της της κανονίζουν ραντεβού με αγνώστους, και η μόνη δουλειά που μπορεί να βρει είναι σε μια τοπική εφημερίδα όπου απαντάει ερωτήματα αναγνωστριών σε μια στήλη οικοκυρικών συμβουλών. Η μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή της όμως είναι η ξαφνική απώλεια της Constantine, της μαύρης υπηρέτριας η οποία τη μεγάλωσε από τη στιγμή που γεννήθηκε. Τότε η Skeeter αρχίζει να βλέπει με άλλο μάτι τις υπηρέτριες που φροντίζουν τα σπίτια των φίλων της. Μήπως τελικά κρύβεται μια ιστορία πίσω από τα σφιγμένα χείλη, τα λόγια που δεν ειπώνονται, και τα βλέμματα που αποφεύγονται; Η Skeeter ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο, το οποίο θα ανατρέψει την ήσυχη αστική ζωή της πόλης, και τότε είναι που όλα θα αλλάξουν πραγματικά, όταν η αλήθεια για τις υπηρέτριες του Mississippi θα βγει επιτέλους στην επιφάνεια.
Γιατί να το διαβάσεις: Εκτός του ότι είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, σε μεταφέρει πραγματικά στη δεκαετία του 1960, σε έναν άλλο κόσμο, όπου οι γυναίκες έμεναν σπίτι, το κάπνισμα δε θεωρούταν ακόμα επικίνδυνο, και ο ρατσισμός ήταν μια άγνωστη έννοια. Οι ζωές των τριών πρωταγωνιστριών μπλέκονται έντεχνα, καθώς μέσα από την κοινή τους ιστορία ανακαλύπτουν ότι αυτά που τους ενώνουν είναι τελικά περισσότερα από εκείνα που τους χωρίζουν, και ότι η αγάπη, η συντροφικότητα, η οικογένεια και η φιλία είναι οι πιο δυνατές άμυνες που έχει ο άνθρωπος.
Κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Μίνωας
______________________________
Men without women
Maybe working on the little things as dutifully and honestly as we can is how we stay sane when the world is falling apart.
Εφτά μικρές ιστορίες για εφτά άντρες οι οποίοι με κάποιο τρόπο ήρθαν αντιμέτωποι με την μοναξιά. Κάποιος πάλεψε με το φάντασμα της γυναίκας του, άλλος με την καταπιεσμένη θλίψη για τον αποτυχημένο γάμο του, ενώ ένας γνώρισε τον πραγματικό έρωτα, και πέθανε από ραγισμένη καρδιά. Άντρες που έμαθαν τι σημαίνει να αγαπάς, να χάνεις, να ξαναβρίσκεις, και που στο τέλος κατάλαβαν ότι η ζωή τους δε θα ήταν (ή είναι) ποτέ η ίδια χωρίς μία γυναίκα. Αυτή τη μία που κάνει τη διαφορά. Ένα βιβλίο που μιλάει για την αγάπη και τον έρωτα με τον γνώριμο, συχνά δυσανάγνωστο και περίπλοκο, μα εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο του Μουρακάμι.
Γιατί να το διαβάσεις: Γιατί μοιάζει σχεδόν σαν να διαβάζεις ποίηση. Γιατί κάθε ήρωας έχει να σου δώσει κάτι, και κάθε ιστορία να σε διδάξει. Γιατί ο Μουρακάμι γράφει καθαρά, χωρίς φιοριτούρες και υπερβολές, ενώ μιλάει για τις μεγάλες αλήθειες της ζωής. Το Men without women μοιάζει σαν ένα ντοκιμαντέρ σε γραπτό λόγο. Στην αρχή δυσκολεύεσαι να το ακολουθήσεις, αλλά μετά δε μπορείς να το αφήσεις μέχρι την τελευταία σελίδα.
Κυκλοφορεί μόνο στα αγγλικά προς το παρόν, μπορείς να το βρεις εδώ.
______________________________
Ο άνθρωπος που ξέχασε τη γυναίκα του
Οι σχέσεις εξελίσσονται περνούν πλημμυρίδα και άμπωτη και πρέπει να εργάζεσαι σκληρά για να τις συντηρήσεις προσαρμόζοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες σου μα χωρίς να θεωρείς τον άλλο δεδομένο.
Πώς γίνεται να ξεχάσεις τη γυναίκα σου; Να είστε μαζί από φοιτητές, να έχετε δύο παιδιά, και μια μέρα, απλά να ξυπνήσεις και να μην θυμάσαι όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά καν το ίδιο σου το όνομα; Κι όταν επιτέλους ανακαλύπτεις ποιος είσαι, και συναντάς τη γυναίκα σου από κοντά για πρώτη (!) φορά, να την ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ ο ίδιος επέλεξες να τη χωρίσεις. Όταν ο Βον παθαίνει αμνησία, όλο του το παρελθόν διαγράφεται, και σαν παιδί, αναγκάζεται να ξεκινήσει από την αρχή. Όχι μόνο να ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά κυρίως, να προσπαθήσει να σώσει το γάμο του από τα λάθη του παρελθόντος και τα…κόλπα που του παίζει η μνήμη του! Γιατί κάποια πράγματα, δεν τα ξεχνάς ποτέ.
Γιατί να το διαβάσεις: Γιατί είναι γραμμένο με απίστευτο χιούμορ, ειλικρίνεια, και αθωότητα χαρακτηριστική ενός παιδιού, ή ενός 40άρη με ολική αμνησία. Ο Βον είναι ένας ήρωας που δε θέλεις να συμπαθήσεις, αλλά κατά βάθος συμπονάς, γιατί αισθάνεσαι πως βρέθηκε παγιδευμένος σε μια κατάσταση που κατά κάποιο τρόπο δεν προκάλεσε ο ίδιος, αλλά ο πρώην -κακός- εαυτός του. Είναι μια ευχάριστη ιστορία για την αγάπη, και για τη δύναμη που έχουν οι δεύτερες ευκαιρίες, αλλά και για τα μικρά και μεγαλύτερα λάθη που πληγώνουν ανεπανόρθωτα τις σχέσεις. Ένα μυθιστόρημα που κυλάει απνευστί.
Κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
16 comments
Ευχαριστούμε για τις προτάσεις
Κι εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση!
Ευχαριστούμε πολύ για τις προτάσεις! Αυτή την περίοδο ξαναδιαβαζω ένα πολύ καλό, για μένα, βιβλίο που λέγεται Παιδικοί φόβοι, εστιάζω περισσότερο στο κεφάλαιο απώλεια /πένθος (εξαιτίας απώλειας του παππού). Παράλληλα διαβάζω το Origin του Dan Brown. Αποτελεί συνέχεια του Κώδικα Da Vinci και σε μεταφέρει άμεσα στο κλίμα , έχει μια γρήγορη πλοκή, κλασσική γραφή του Dan Brown (για όσους είναι λάτρεις του είδους). Αν και στην αρχή δε μπορούσα καν να διανοηθω να μπω σε τέτοιο challenge ούσα μαμά δύο παιδιών και super full time mum, τελικά, όντως αν δεν το βάλεις στόχο δεν το καταφέρνεις. Και εν τέλει εσύ χάνεις τη μαγεία του ταξιδιού της ανάγνωσης. Καλή συνέχεια λοιπόν!
Πρώτα από όλα, λυπάμει πολύ για την απώλεια σας, και εύχομαι να είστε γεροί και να τον κρατήσετε για πάντα ζωντανό στις αναμνήσεις σας.
Ο Dan Brown πραγματικά σε παρασέρνει! Ελπίζω να καταφέρεις να διαβάσεις πολλά, ή έστω μερικά πολύ καλά, βιβλία!
Ωραίες προτάσεις! Το truly madly guilty με έψησε να το διαβάσω!
Θέλει λίγο υπομονή, αλλά τα τελευταία κεφάλαια σε ανταμείβουν απόλυτα!
Πολύ ωραίες οι προτάσεις σου και σίγουρα θα διαβάσω τουλάχιστον δύο από αυτά.
Αυτή την περίοδο μόλις τέλειωσα το “ο Θεός των μικρών πραγμάτων” της Αρουντάτου Ρόι, και αμέσως πριν το “Αρια” του Δ. Στεφανάκη. Τώρα βαδίζω για την “Πριγκιπέσα Ιζαμπώ” του Α. Τερζάκη (την είχα αφήσει στη μέση).
Θα παρακολουθώ το post για τα επόμενα!!
Μου κίνησε το ενδιαφέρον το πρώτο βιβλίο που αναφέρεις, και μόλις μπήκε στη λίστα με τα must read! Θα ανανεωθεί σύντομα, αν και ο Φεβρουάριος ήταν λίγο πιο δύσκολος μήνας…Ευχαριστώ πολύ, και για το σχόλιο και για τις προτάσεις!
Άλκηστη
Τώρα διαβάζω το καινούριο του Κορτώ, αλλά με ψήνει και το πρώτο και το τρίτο που προτείνεις. Έχω δει την ταινία the help εννοείται, οπότε μάλλον με βλέπω με νέα παραγγελία στον Ιανό…
Δεν έχω διαβάσει ακόμα Κορτώ (δεν ξέρω πώς μου έχει ξεφύγει!). Το βιβλίο είναι πολύ πολύ καλύτερο από την ταινία, θα με θυμηθείς!
“The help” συγκλονιστικο! Θεωρώ και εγώ ότι το βιβλίο είναι πολύ καλύτερο! Αυτός που ξεχασε τη γυναίκα του είναι για τον άντρα μου!!! Βοήθειά μας!
Χαχαχαχα να του το πάρεις δώρο, θα το πιάσει το μήνυμα! 😉
Το πρώτο βιβλίο μου έκανε τρελό κλικ. Το σημείωσα, στην πρώτη ευκαιρία θα το πάρω να το διαβάσω!
Θα περιμένω εντυπώσεις! 😉
Από τον Φεβρουάριο που διάβασα το άρθρο σου μέχρι σήμερα έγιναν πολλά, αλλά και διάβασα πολύ!! Το ζαφείρι του Θεού, Τζεην Ευρ, Ο πύργος της μοναξιάς, ο άντρας που ήξερε να αγαπάει, Έθιμα ταφής, Στη ζωή νωρίς νυχτώνει και μερικά ακόμα. Πραγματικά εντυπωσιακό το Έθιμα ταφής καθ όλη τη διάρκεια που το διάβαζα έβλεπα την ηρωίδα μπροστά μου. Συγκλονιστικό!!! Επίσης Στη ζωή νωρίς νυχτώνει πολύ σύγχρονο και με δυνατούς χαρακτήρες.
Ελπίζω όσα έγιναν να ήταν καλά! Όσο για τα βιβλία που αναφέρεις, τα κρατάω για τα επόμενα αναγνώσματα μου! Εύχομαι καλές γιορτές με ένα πολύ καλό βιβλίο για παρέα και φυσικά οτιδήποτε επιθυμείς!