Θα περίμενες σε ένα κείμενο αφιερωμένο στο χορό να διαβάσεις για βήματα και φιγούρες, για τη σωστή στάση του σώματος, και για το ποια παπούτσια είναι τα κατάλληλα. Δε λέω, όλα αυτά είναι σημαντικά. Πρέπει εξάλλου, πριν ξεκινάς οτιδήποτε, να είσαι έτοιμος για όλα.

Παρ’όλα αυτά, εδώ δε θα διαβάσεις κάτι τέτοιο. Επιλέγω να αφήσω όλα αυτά τα τεχνικά σε εκείνους που ξέρουν καλύτερα.

Ποιο είναι λοιπόν το πιο σημαντικό πράγμα που μου έμαθε ο χορός;

Δεν προλαβαίνεις να το διαβάσεις; Άκουσε το εδώ!

Εγώ θα σου μιλήσω για κάτι άλλο, κάτι λίγο πιο σημαντικό, από αυτά που σου μαθαίνει ο χορός, αλλά που τελικά έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία για τη ζωή σου εκτός παρκέ.

Υπάρχει λοιπόν ένας κανόνας που κάθε καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να σου πει πριν καν σου δείξει το πρώτο βήμα. Κι αυτός είναι ο εξής:

Το πιο σημαντικό προσόν που πρέπει να έχεις ή να αποκτήσεις για να χορέψεις σωστά είναι η ισορροπία. Μπορεί να είσαι τυχερός, και να έχεις ρυθμό και χάρη σαν τον Fred, ελαστικότητα σαν τον Michael, και δυναμισμό σαν την Beyoncé. Αν όμως χάνεις τα βήματα σου σε κάθε στροφή σαν σβούρα που παραπαίει, αργά ή γρήγορα θα βρεθείς στα πατώματα, και σου εγγυώμαι, δε θα είναι καθόλου, μα καθόλου, χαριτωμένο.

Αν βέβαια δεν έχεις το έμφυτο ταλέντο των Μπολσόι (λίγοι το έχουν), δεν είσαι καταδικασμένος σε μια ζωή άνευ χορού. Η ισορροπία είναι ένα προσόν, που όπως τα περισσότερα, χτίζεται. Με υπομονή, επιμονή, και ασκήσεις, σύντομα θα κάνεις και εσύ πιρουέτες στο σαλόνι, παρέα με την τετράχρονη ανιψιά σου.

Κι αν δε χορεύεις; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με σένα;

Όπως συμβαίνει στο χορό, έτσι και στη ζωή, χωρίς ισορροπία θα καταφέρεις κάποια πράγματα, αλλά κάποια στιγμή απλά δε θα μπορείς να πας παρακάτω, μένοντας κολλημένος στα ίδια και στα ίδια.

Τι σημαίνει να έχεις ισορροπία; Σημαίνει να είσαι καλά με τον εαυτό σου, να έχεις αντιληφθεί τις αδυναμίες και τα ελαττώματα σου, να ξέρεις πού έχεις ελλείψεις αλλά και σε τι είσαι δυνατός. Να βασίζεσαι στις δυνάμεις σου, να μην σταματάς ποτέ να προχωράς μπροστά. Να βάζεις στόχους, να ξεβολεύεσαι, μα κυρίως, κυρίως, να μην βασίζεσαι σε κανέναν άλλο για να είσαι καλά, παρά μόνο στον εαυτό σου.

Η ευτυχία άλλωστε ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Αν θέλεις δηλαδή να έχεις υψηλές προσδοκίες, να τις έχεις αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό σου. Έτσι, θα είναι στο χέρι σου το να μην απογοητευτείς ποτέ.

Και να θυμάσαι: η ζωή δεν είναι στατική. Αλλάζει και προχωράει. Είναι σαν ένα τρένο, αν το χάσεις, το επόμενο μπορεί να μην έρθει ποτέ. Φρόντισε να είσαι επιμελής λοιπόν και να μην κάνεις ποτέ απουσίες.

Και πού ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να βρεις ακριβώς εκείνον τον έναν τον καβαλιέρο που σου ταιριάζει, και τότε, όλες σου οι φιγούρες θα βγαίνουν όπως πρέπει με την πρώτη.

Σου άρεσε το post? Αν ναι…

Pin this