Το κόκκινο μπάλωμα
Οι σκιές μας πάντα μας ακολουθούν και πολλές φορές μας εξαπατούν
Είναι ένα περίεργο δίδυμο. Εκείνη, η Φοίβη, κόρη ενός ναυτικού και παιδί καλής οικογένειας με μια αυστηρή μητέρα η οποία έχει πολύ υψηλές προσδοκίες για την αποκατάσταση της κόρης της. Εκείνος, ο Αντώνης, βουβός από μικρή ηλικία, από επιλογή, για να προστατεύσει τη μητέρα του από τον βίαιο, αλκοολικό, πατέρα του. Μια παράξενη φιλία ξεκινάει, όπου δε χρειάζονται λόγια για να χτιστεί ένας ισχυρός δεσμός ο οποίος θα ακολουθήσει τους δύο πρωταγωνιστές στο μεγάλο τους ταξίδι στον κόσμο καθώς ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, βρίσκουν τι είναι αυτό που αγαπάνε να κάνουν στη ζωή τους, αλλά ταυτόχρονα, παλεύουν και με αυτή την παιδική τους αγάπη που μοιάζει να τους στοιχειώνει σε κάθε τους βήμα. Άραγε, ο πιο δυνατός έρωτας μπορεί να βρει το δρόμο, κόντρα σε όλα τα εμπόδια;
Γιατί να το διαβάσεις: “Το κόκκινο μπάλωμα” της Αντιγόνης Πόμμερ είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο. Η συγγραφέας έχει χτίσει αριστοτεχνικά το χρονικό των δύο ηρώων, γνωρίζοντας πού να επιβραδύνει και πού να επιταχύνει, και κρατώντας τον αναγνώστη σε μια μόνιμη αγωνία, όχι μόνο για την εξέλιξη της σχέσης των δύο ηρώων, αλλά και για τους ίδιους τους ήρωες ατομικά. Παρόλο που το μυθιστόρημα έχει ιστορικές χροιές, η συγγραφέας δεν επιτρέπει στην πολιτική να χρωματίσει το βιβλίο της ενώ αξιοποιεί τα γεγονότα προς όφελος των ηρώων και της εξέλιξης της πλοκής. Ο αναγνώστης δε μπορεί παρά να συμπάσχει και με τους δύο ήρωες βρίσκοντας κομμάτια του εαυτού του και στις δύο ιστορίες, ενώ το τέλος είναι εξαιρετικά γλυκό αλλά και ταυτόχρονα λιτό, χωρίς εξάρσεις και υπερβολές, όπως άλλωστε ολόκληρο το βιβλίο. Παρά τις σχεδόν 600 σελίδες του, βυθίζεσαι στις λέξεις και ανυπομονείς να το τελειώσεις.
Βαθμολογία: 4/5
Μπορείς να το βρεις εδώ από τις Εκδόσεις 24 γράμματα.
________________
Splinter
Sometimes you have to do the wrong thing to get the right result.
Ο Μαρκ χάνει τη γυναίκα και το αγέννητο παιδί του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αδυνατώντας να ξεπεράσει την απώλεια, όταν συναντάει μια αγγελία που διαφημίζει ένα πείραμα για επιλεκτική απώλεια μνήμης, δηλώνει το ενδιαφέρον του, και κάπως έτσι αρχίζει μια ιστορία παράνοιας όπου η αλήθεια και το ψέμα είναι τόσο μπλεγμένα που κανείς δε μπορεί να τα διαχωρίσει…
Γιατί να το διαβάσεις: Πρόκειται για ένα θρίλερ και μια ιστορία μυστηρίου που διαβάζεται γρήγορα και σε καθηλώνει καθώς ανυπομονείς να δεις πώς εξελίσσεται η πλοκή. Το τέλος δεν ήταν τόσο ικανοποιητικό σε σχέση με τις προσδοκίες που έχει χτίσει ο συγγραφέας, ωστόσο τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα: αν μπορούσες να διαγράψεις τις χειρότερες αναμνήσεις σου, θα το έκανες;
Βαθμολογία: 2.5/5
Μπορείς να το βρεις προς το παρόν μόνο στα αγγλικά εδώ*.
________________
Regretting you
Sometimes, it feels like someone is shaking the world around you, and things are flying at you from every direction, but if you wait long enough, everything will start to calm. I liked that feeling of knowing that the storm inside always eventually settles.
Η Morgan είναι μαζί με τον Chris από παιδιά. Εκείνος, η αδερφή της η Jenny, και η ίδια συνθέτουν μια δυναμική τριάδα που ξεπερνάει κάθε δυσκολία. Μέχρι τη μέρα που ο Chris και η Jenny σκοτώνονται σε ένα τροχαίο δυστύχημα και η Morgan πρέπει να μάθει να ζει χωρίς εκείνους, ενώ ταυτόχρονα ανακαλύπτει μια σκληρή αλήθεια την οποία προσπαθεί να κρύψει πάση θυσία από την κόρη της, την Clara, η οποία μέσα σε αυτό τον χαμό όπου όλα καταρρέουν, ανακαλύπτει τι σημαίνει έρωτας και προσπαθεί να διαχειριστεί τις τύψεις και τις ενοχές, και τη νέα της ζωή χωρίς δύο από τους πιο αγαπημένους της ανθρώπους να είναι δίπλα της.
Γιατί να το διαβάσεις: Είναι το πρώτο ίσως βιβλίο που έχω διαβάσει το οποίο σχετίζεται με την απώλεια αλλά δεν περιγράφει τις κεντρικές ηρωίδες χαμένες μέσα στη θλίψη τους. Η συγγραφέας χτίζει αριστοτεχνικά κάποιες πλοκές οι οποίες αναγκάζουν την Morgan και την Clara να αντιμετωπίσουν τη ζωή κατάματα, αλλά τις ίδιες τις ανασφάλειες, τις ενοχές και τις φοβίες τους. Είναι ένα μυθιστόρημα με βασικό άξονα την αγάπη, την πραγματική αγάπη που ξεπερνάει το χρόνο και που αντέχει σε κάθε περίσταση. Διαβάζεται ευχάριστα αν και δεν έχει ιδιαίτερες εξάρσεις και ανατροπές.
Βαθμολογία: 2.5/5
Προς το παρόν κυκλοφορεί μόνο στο εξωτερικό.
ή
Συνέχισε στα βιβλία του Ιουλίου!
4 comments
Θα ξεπεράσω το σοκ του αριθμού βιβλίων που διαβάζεις σε ένα έτος.. (αλήθεια πες μας πως το καταφέρνεις, πόσο τρομερή διαχείριση χρόνου κάνεις;!)
Λόγω του ότι εργάζομαι 6ήμερη και η μία μέρα Σάββατο ή Κυριακή 10ωρο, δεν προλαβαίνω να διαβάζω πολύ κι αυτό με στεναχωρεί αφάνταστα. Έχω πάρει δύο βιβλία με σκοπό να με παρακινήσω έστω και λίγο λίγο κάθε μέρα.
Το Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς του Ιαν Ράνκιν και το Σώσε με του Δημήτρη Σίμου!
Κι έχω ενθουσιαστεί σαν μικρό παιδί, όσοι είναι βιβλιόφιλοι με καταλαβαίνουν.
The midnight library… χμμ με ιντριγκάρεις τώρα πολύ! Αγαπώ τα μη συνηθισμένα βιβλία.
Κορτώ έχω να διαβάσω αρκετό καιρό και μου έχει λείψει.
Ευχαριστούμε για τις ενδιαφέρουσες προτάσεις!!
Κατερίνα μου, η καραντίνα βοηθάει στον ελεύθερο χρόνο, και είναι και μια διαφυγή αν θέλεις από αυτή την περίεργη καθημερινότητα που ζούμε. Τα βιβλία για μένα είναι ένας άλλος κόσμος, κι ανυπομονώ να χαθώ μέσα στις σελίδες τους.
Για σένα, με τέτοιο ωράριο, είναι πολύ δύσκολο να βάλεις και τη λογοτεχνία στη ζωή σου. Αρκεί όμως που διαβάζεις, όσο διαβάζεις!
Κρατάω τις προτάσεις σου λοιπόν!
Ευχαριστώ πολύ!
Θα συμφωνήσω με την Κατερίνα Β. Και θα πω ένα τεράστιο μπράβο για τα βιβλία που κατάφερες να διαβάσεις αρχικά.. Περιμένουμε και τα επόμενα. Εγώ έχω να προτείνω την Χρυσαλλίδα της Ζοέλ Λοπινό (μου άρεσε σαν πλοκή-μια ταύτιση την ενιωσα- σαν ύφος γραφής και σαν μηνύματα που δίνει). Τώρα ξεκίνησα την Λωξάντρα της Μαριας Ιορδανίδου . Την προτιμώ για βραδινή χαλάρωση. Τα πρωινά , όσο προφταίνω πριν ξεκινήσω τη μέρα και εργασία, διαβάσω το βιβλίο του Osho “τι είναι η Αγάπη”.
Σε ευχαριστώ πολύ Ολυμπιάννα μου για τις προτάσεις σου! Είναι μεγάλη μου χαρά να ψάχνω βιβλία που μου προτείνουν άνθρωποι που εκτιμάω 🙂